خبرنگاران بازیکن اسبق پرسپولیس: باندی در تیم نداشتیم - درگ فایل

محمدرضا مامانی یکی از بازیکنان پرسپولیس در دهه 80 محسوب می شود که علیرغم تمام استعداد و شایستگی هایی که داشت نتوانست به آنچه می خواست برسد.

او با افشین قطبی رابطه خوبی نداشت و حتی کار این 2 نفر در لیگ هفتم به درگیری هم کشیده شد.

بازیکن اسبق پرسپولیس در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران از روزهایی حرف زد که پیراهن قرمز را می پوشید.

از روزهایی حرف بزن که در پرسپولیس حضور داشتی؟

روزهای خوبی بود که مثل برق و باد گذشت.

اولین بازی ات با پرسپولیس را به خاطر داری؟

بازی با فولاد در اهواز بود، راهنمایی این تیم را زوبل بر عهده داشت و در روزی که من نمایش خوبی را به اجرا گذاشتم بازی را سه بر صفر باختیم. بعد از این مسابقه من قربانی شدم.

چرا قربانی؟

برای اینکه به نیمکت ذخیره ها تبعید شدم.متاسفانه در رختکن اتفاقاتی رقم خورد که باعث شد از ترکیب خارج شوم.

این اتفاقات چی بود؟

یک جوان 21 ساله بودم که تازه به پرسپولیس آمده و سرم به کار خودم بود، اهل جارو جنجال در آن روزها نبودم و حرف نمی زدم. وقتی پرسپولیس باخت خیلی ها به علی پروین گفتند زوبل مربیگری و ترکیب چیدن بلد نیست و خودت امور تیم را در دست بگیر . این ماجرا گذاشت تا آری هان آمد و سرمربی شد.

در زمان آری هان روزهای خوبی را پیش رو داشتی؟

من کوشش می کردم و او به کوشش هایم توجه داشت، می دید که برای قرار دریافت در ترکیب ثابت چقدر زحمت می کشم و نمی توانست آنها را نادیده بگیرد.

زمان دینزلی شرایط خوبی نداشتی، البته در روزهای حضور او روی نیمکت پرسپولیس؟

خب هر مربی که تازه به ایران می آید به او حرف هایی می زنند و خط و خطوطی نشانش می دهند، این ها باعث می شود نگاهش به آدم ها تغییر کند.

پشت سر تو به دنیزلی حرف زده بودند؟

رفته بودند به او گفته بودند محمدرضا مامانی بازیکن محبوب آری هان است و او در ابتدا نسبت به من بدبین شده بود اما در ادامه اعتماد کرد و به ترکیب اصلی رسیدم.

انتظار می رفت روزهای بهتری در پرسپولیس داشته باشی، سال ها در خط هافبک این تیم فیکس بازی کنی؟

اشتباهات خودم بود، جهت را اشتباهی پشت سر گذاشتم، نباید از حق خیلی ها دفاع می کردم، نباید درباره عیدی و پاداش بازیکنان حرفی می زدم، نباید پشت سر رفیق درمی آمدم. همه چیزهایی که باعث شد نتوانم به آنچه استحقاقش را داشتم برسم همین ها بود اما مطمئن باشید اگر زمان به عقب شود باز هم این کارها را انجام خواهم داد چرا که خصوصیات اخلاقی من است و از بچگی با آن عظیم شده ام. نمی توانم ذاتم را فراموش کنم. در خانواده ای عظیم شده ام که به من یاد داده اند از حق مظلوم دفاع کنم و حرمت نان نمکی که خورده ای را بدان.

با افشین قطبی مسائل زیادی داشتی، چرا؟

من با افشین قطبی مشکل و اختلافی نداشتم، او یک هنرپیشه واقعی بود و شخصیتی که جلوی دوربین نشان می داد با شخصیت واقعی اش فرسنگ ها فاصله داشت. او فارسی را به طور کامل بلد بود اما جلوی دوربین به صورت دست و پا شکسته حرف می زد، وقتی محمود خوردبین بیمار شد و دوست حبیب کاشانی مدیرعامل وقت پرسپولیس سرپرستی تیم را بر عهده گرفت به او یاد داد جلوی دوربین فارسی را با لکنت حرف بزند، پرچم پرسپولیس را ببوسد، از قلب شیر حرف بزند تا نزد طرفداران محبوب شود، شاید باور نکنید اما ما دشنام هایی را از زبان قطبی شنیده بودیم که باورکردنی نیست.

نگفتی دلیل اختلافت با او چه بود؟

او می گفت من، شیث رضایی و علی رضا واحدی نیکبخت در باند مرزبان و حمید استیلی هستیم. در پرسپولیس باندی وجود نداشت و تمام این حرف ها زاییده تخیلات وی بود. او حتی یک بار مرا صدا کرد و یک جمله ای را به من گفت.

آن جمله چه بود؟

گفت اگر در باند مرزبان و استیلی نباشی همه بازی ها را فیکس بازی می کنی و وقتی به تیم ملی رفتم حتما تو را دعوت خواهم کرد تا در آنجا هم فیکس بازی کنی. جواب دادم در هیچ باندی نیستم و تمام هدفم موفقیت و سربلندی پرسپولیس است. او توقع داشت من حتی با این 2 نفر سلام و علیک هم نکنم.

بعد از این ماجراها درگیری های شما به اوج رسید؟

خودش و همه می دانند من در آن برهه چه یاری هایی به پرسپولیس و قطبی کردم. بازیکنانی که از بازی نکردن ناراحت بودند در خانه خودم جمع می کردم و با آنها حرف می زدم تا حاشیه ای شکل نگیرد، به آنها می گفتم اگر پرسپولیس قهرمان شود در کارنامه ما ثبت می شود نباید کاری کنیم که برای پرسپولیس مسئله ای پیش بیاید، او بعد به هر روشی متوسل می شد تا روحیه مرا به هم بریزد. خاطره ای را برایتان نقل می کنم تا خودتان بهتر واقعیت ها متوجه شوید.

این خاطره را می شنویم.

برف آمده بود و در زمین درفشی فر تمرین می کردیم، وقتی در حال تمرین بودیم افشین قطبی بارها و بارها نزدیک من می شد و می گفت چطوری رییس مافیا؟ رییس مافیا چه کار می کنی؟

واکنش تو به این جمله چه بود؟

گفتم اگر فکر می کنی من رییس مافیا هستم زیاد سر به سر من نگذار، ادامه دادم اگر من صبح با لیدرها املت می خورم و با بازیکنان رابطه خوب و نزدیکی دارم به خاطر رفتارم است. اگر اشتباهی نمایند می گویم و اجازه نمی دهم حاشیه ای برای پرسپولیس شکل بگیرد اما این چیزها را متوجه نمی شوید، یکبار دیگر هم در رختکن دعوایمان شد.

چرا؟

او گفت می دانی بازیکنان عظیمتری در فوتبال ایران هستند که سزاوار حضور در پرسپولیس هستند؟ من هم جواب دادم بله به خوبی از این مساله باخبر هستم و می دانم حق خیلی از بازیکنان عظیمتر از من است تا در بهترین تیم ایران بازی نمایند اما لطف و خواست خداوند عظیم این بوده است که فعلا این اتفاق برای من رخ بدهد اما شما هم بدان مربیان بسیار عظیمتری از افشین قطبی هستند که لیاقت نشستن روی نیمکت پرسپولیس را دارند. این جمله را بر زبان آوردم او حسابی عصبانی شد و حرف های رکیکی زد که ساکت نماندم و جوابش را دادم. این دعوا ادامه پیدا کرد.

تا کجا؟

او حرف رکیکی زد که سه بار پرسیدم منظورت با چه کسی است؟ وقتی دیدم منظورش با من است جوابش را مثل خودش دادم و با فریاد در رختکن پرسپولیس گفتم ما بازیکنان در زمین می دویم و عرق می ریزیم و جان می کنیم و تو آن وقت خودت را امپراتور می دانی؟ نه آقا از این خبرها نیست تو سرجوخه هم نیستی؟

در خاتمه فصل از پرسپولیس رفتی؟

قطبی در طول فصل سه بار از پرسپولیس استعفا داده بود، همه می دانستند در خاتمه فصل از پرسپولیس جدا می شود، خود حبیب کاشانی هم گفته بود قطبی فصل آینده سرمربی پرسپولیس نیست اما ما تو را می خواهیم.

پس چرا رفتی؟

وقتی فصل به خاتمه رسید و زمان زیادی به آغاز مسابقات باقی نمانده بود حمید استیلی مرا به فرحزاد دعوت کرد و گفت رضا برای فصل آینده دنبال تیم باش و من با ناراحتی این محل را ترک کردم.

بهترین خاطره ات از روزهای حضور در پرسپولیس؟

برای هر بازیکنی تمرین کردن با پرسپولیس آرزوست چه برسد به این که برای این تیم بازی کند و حتی در 10 بازی بازوبند کاپیتانی را بر دستان خود ببندد. این یک حس فرا زمینی است برای من است که هیچ گونه نمی توان آن را شرح دهم.