مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی: درباره ایران هر دقیقه تحت فشار قدرت ها هستم - درگ فایل

به گزارش خبرنگاران به نقل از نور نیوز، رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، طی مصاحبه ای با نشریه اشپیگل آلمان که در تاریخ 9 مهر 1399 منتشر شد، به سوالات این نشریه در خصوص ایران، عربستان، و سایر موضوعات مرتبط پاسخ داد. بخش عمده این مصاحبه به موضوع ایران اختصاص داشت.

جدیدترین خبرها و تحلیل های ایران و دنیا را در کانال تلگرامی خبرنگاران بخوانید. (کلیک کنید)

متن این مصاحبه به توضیح زیر است:

ـ آیا فکر می کنید رهبران ایران تمایل به کسب بمب اتم دارند؟

من دقیقاً آنچه را که اتفاق می افتد رصد می کنم، اما به عنوان یک بازرس نباید در خصوص نیت ها حدس بزنم. ما در آژانس باید کاملاً دقیق، تسلیم ناپذیر و همچنین منصفانه عمل کنیم. و ما باید همواره هر احتمالی را در نظر بگیریم.

ـ افراد شما کشف نموده اند که ایران در حال افزایش غنی سازی اورانیوم است. چه مدت طول می کشد تا این کشور به اندازه کافی اورانیوم دارای درجه سلاح برای ساخت بمب اتمی داشته باشد؟

ما این نوع تخمین های زمانی را ارائه نمی کنیم. آنچه ما به دنبال آن هستیم، مقادیر و سطوح غنی سازی است. ما تشخیص داده ایم که ایران امروز اورانیوم غنی شده بیشتری نسبت به دو سال پیش دارد. از سوی دیگر، مقادیر هنوز بسیار کمتر از سال 2015 است، زمانی که توافق با ایران حاصل شد.

ـ کارشناسان مستقل با استفاده از داده های آژانس به این نتیجه رسیده اند که ایران برای فراوری اورانیوم مورد احتیاج برای بمب، فقط به سه ماه و نیم زمان احتیاج دارد. دولت ایالات متحده نیز هشدار داده است.

من به این تحلیل ها احترام می گذارم، گرچه لزوماً با آن ها موافق نیستم. ما باید مراقب باشیم، هیچ سوالی در این مورد وجود ندارد. در نظر دریافت این نکته مهم است که حتی اگر مقدار مورد احتیاج اورانیوم در اختیار داشته باشید، به این معنی نیست که می توانید بلافاصله سلاح اتمی بسازید.

ـ شما در ماه آگوست به تهران سفر کردید و با رئیس جمهور روحانی و دیگر مقامات عالی رتبه کشور مصاحبه کردید. حکومت، تمایل خود به بمب اتمی را انکار می نماید. اما چه دلیل دیگری می تواند برای گسترش برنامه هسته ای باشد؟

سخت است بگویم که چه چیز دیگری می خواهند. با این حال آنچه که من می دانم و آن را در نظر می گیرم، این است که طی دو دهه گذشته، ایران پیگیری قابل توجهی در فعالیت هسته ای خود نشان داده است.

ـ آیا همین موضوع، دلیلی برای نگرانی نیست؟

البته؛ این فعالیت پس از امضای توافق هسته ای کاهش یافت، اما هرگز کاملاً متوقف نشد. این به هیچ وجه برای کشوری که معاهده منع اشاعه سلاح های هسته ای را امضا نموده است، چیز غیر معمولی نیست، البته به شرط آنکه ما فعالیت کنترلی خود را اعمال کنیم. برنامه هسته ای ایران بسیار پیچیده است و دارای یک نیروگاه هسته ای است که میخواهد آزمایشگاه های تحقیقاتی و تاسیسات غنی سازی را برای آن گسترش دهد. به همین دلیل است که ما چنین رژیم بازرسی گسترده ای داریم. ما سال گذشته بیش از 400 بازرسی در ایران انجام دادیم.

ـ شما چند بازرس در ایران دارید؟

تعداد آنها محرمانه است، ولی تیم ما در 365 روز سال در آنجا حضور دارد.

ـ در نتیجه سفر شما به ایران، دو سایت قدیمی و تا حدودی تخریب شده که ایران به آژانس اعلام ننموده بود، احتمالا بازرسی می شوند. تهران آن را امتیازی داوطلبانه دانسته است، آیا این کشور متعهد به انجام چنین کاری نیست؟

این مربوط به معناشناسی سیاسی است. این تعهد وجود دارد، اما اگر رهبران ایران مجبور به انجام کاری شوند، با حساسیت عمل می نمایند.

ـ آیا شما این را یک موفقیت شخصی می دانید که اکنون بازرسان آژانس می توانند کار خود را در آنجا انجام دهند؟

در هر صورت، فوق العاده مهم است. ایران به طور علنی، صلاحیت قانونی ما را برای بازرسی از هر دو محل زیر سال برده بود. این مسئله ای بود که باید حل می شد. در غیر این صورت، کشور بعدی ممکن است به زودی بیاید و بگوید: آژانس عزیز، شما می خواهید چیزی را آنالیز کنید، اما ما قصد نداریم آن را به شما نشان دهیم.

ـ چرا می خواهید درباره چیزهایی که ممکن است سال ها پیش رخ داده باشد، اینقدر بدانید؟

مواد هسته ای مانند غذا تاریخ انقضا ندارند. با فرض اینکه شواهدی از اورانیوم بسیار غنی شده پیدا کنیم، این سوال را ایجاد می نماید که این مواد به کجا رفته اند؟

ـ توافقنامه های بین المللی کمتری به اندازه برجام، اینقدر خصوص بحث و مجادله قرار گرفته اند. آیا این توافق هم اکنون از بین نرفته است؟

توافق برای کشورهایی که به آن پایبند هستند، بسیار زنده است. آلمان، فرانسه، انگلیس، روسیه، چین و ایران به روشنی اعلام کردند که این توافق نامه را بسیار مهم می دانند. یک اختلاف وجود دارد، چرا که سه کشور غربی ادعا می نمایند ایران آن را نقض می نماید. ایران نیز به نوبه خود از نقض طرف مقابل شکایت دارد. هیچ کس کاری نمی نماید. هر کس می خواهد ما به بازرسی ها ادامه دهیم. این مرا به یاد پایکوبی های پانتومیم در تئاتر کابوکی می اندازد.

ـ گزارش های خود شما بیان می دارد که ایرانی ها به وضوح، مفاد توافق را نقض می نمایند.

این مانند اتومبیلی است که در منطقه بدون مجوز پارک شده است. من یک قبض جریمه را روی شیشه جلو گذاشتم، و قبض های دیگر نیز پشت هم صادر می کنم. سپس مالک می گوید: ادامه بده، من مجاز هستم اینجا پارک کنم.

ـ شما جوری آن را عنوان می دارید که انگار یک شوخی می باشد، اما در واقع می توانید با قدرت و علنا از آن شکایت کنید. آیا شما نسبت به ایرانی ها خیلی نرم نیستید؟

ما طرف توافق نیستیم، ما فقط مامور بازرسی هستیم. این به دیگران بستگی دارد که از یافته های ما نتیجه بگیرند.

ـ آیا از سوی قدرت های عظیم دنیای احساس فشار می کنید؟

هر دقیقه و هر روز آن را احساس می کنم. این باد از هر طرف می وزد. وقتی یک قدرت عظیم، عضلات خود را نشان می دهد و یا تهدیدهای مبهمی ایجاد می نماید، چگونه باید رفتار کنم؟ من خیلی دقیق به این فکر نموده ام. من با آن مبارزه نمی کنم و ناامید هم نمی شوم. کشورها نماینده منافع ملی خود هستند. می توانم از عهده آن بر آیم.

ـ رئیس جمهور ترکیه و ولیعهد سعودی با صدای بلند در خصوص دستیابی به سلاح های هسته ای فکر می نمایند. آیا شما نگران هستید؟

من با برداشت شما موافق نیستم. آنچه من در خصوص آنها می دانم، صرفا اظهارات سیاسی است، که البته دلگرم نماینده نبوده است. به طور تعیین، ما نگران این سوال هستیم که آیا این کشورها به تعهدات خود تحت معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای عمل می نمایند؟ و من چیزی را نمی بینم که نقض قانون را نشان دهد.

ـ شما از برنامه های عربستان سعودی برای ساخت نیروگاه هسته ای بسیار استقبال نموده اید، که احتمالا امکان دارد روزی اورانیوم با درجه سلاح فراوری کند.

همه کشورهایی که معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا نموده اند، حق استفاده از انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز را دارند. اگر ما برای این امر پشتیبانی فنی ارائه دهیم، این کنترل ما را تقویت می نماید و هیچ ارتباطی با توسعه فراوری سلاح ندارد.

ـ تصمیم آلمان به کنار گذاشتن برق هسته ای اشتباه بود؟

من هرگز نمی گویم اشتباه بود. ما با مقامات آلمان بسیار خوب کار می کنیم. اما آنچه آلمانی ها انجام می دهند، در دنیا بی نظیر است. آرزو می کنم که آنها به مسئله ای بر نخورند.