این نکات را راعایت کنید تا همسرتان عصبانی نشود - درگ فایل

مادر شدن اتفاق شیرینی است؛ اما نمی توانیم انکار کنیم که برای بسیاری از زن ها این اتفاق شیرین با سختی هایی همراه می گردد که علاوه بر فرسوده کردنشان می تواند آن ها را به جان مرد زندگیشان بیندازد. اگر شما هم تازه به جمع مادرها وارد شده اید یا اینکه قرار است به زودی چنین روزهایی را تجربه کنید، بد نیست این متن را همراه با همسرتان بخوانید تا شاید با مطلع شدن از اصلی ترین دلایل جنگ های پدر و مادری بتوانید عشقتان را حتی بعد از تولد فرزندتان تضمین کنید.

چقدر عصبانی هستید؟

از زمانی که فرزندتان پا به زندگی شما گذاشته، رابطه تان با همسرتان چطور پیش می رود؟ آخرین باری که با او بحث کردید کی بوده و از آخرین لحظه ای که به خاطر اشتباهش اخم هایتان در هم رفته، چند ساعت گذشته است؟ در یک آنالیز که روی گروهی از تازه مادران انجام شد، 46 درصد مادرها گفتند که حداقل هفته ای یک بار یا بیشتر از دست همسرشان از کوره در می روند.

از میان این مادرها، آن هایی که فرزندشان کمتر از یک سال داشت، بیشترین اندازه خشم نسبت به شوهرشان را تجربه می کردند (حدود 54 درصد). حدود نیمی از این مادران می گفتند گرچه خشم شدیدی نسبت به همسرشان احساس می کردند، اما می توانستند بعد از مدتی از سر اشتباه او بگذرند اما از هر 10 مادر، یک نفر خشمی بسیار عمیق و ماندگار را نسبت به همسرش احساس می نموده و به خاطر این احساس ماندگار، خوشبختی اش را به خطر می انداخته است.

چرا کلافه اید؟

همسرتان در این ماه ها، چطور روی اعصابتان رفته؟ شما هم مثل 44 درصد مادرها به خاطر اینکه پدر خانواده نمی داند چه کاری را در خانه باید انجام دهد و در چه زمانی و چطور باید به بچه ها رسیدگی کند کلافه می شوید؟ یکی از این مادرهایی که در این آنالیز شرکت نموده گفته است: از اینکه باید مدام به او بگویم چه کاری را انجام دهد متنفرم! یک مرد به راحتی می تواند از کنار سبد پر از لباس چرخ بگذرد و اگر به او چیزی نگوییم، خودش به فکر انداختن لباس ها در ماشین لباسشویی نیفتد.

یکی دیگر از این مادران هم گفته: من از غرولند کردن بیزارم. اگر همسرم خودش کاری را انجام دهد، عالی است اما اگر برای انجام کارها داوطلب نگردد، من هم از او چیزی نمی خواهم؛ چون نمی توانم و نمی خواهم مدام در این مورد با او سروکله بزنم. وقتی جملات این مادرها را می خوانید، چهره خودتان و همسری که از زیر کار در می رود پیش چشمانتان مجسم می گردد؟ در چنین صورتی شک نکنید که باید بیشتر مراقب عشقتان باشید!

بد نیست بدانید 40 درصد از مادرانی که به سؤال ها پاسخ دادند، از اینکه همسرشان نمی داند چطور باید از بچه مراقبت کند، عذاب می کشند. یکی از این زنان می گفت: نمی فهمم چطور یک مرد باهوش که می تواند اتومبیلش را تعمیر کند، چیزهای ساده ای مثل پوشاندن سر کودک با کلاه قبل از خارج شدن از خانه یا انداختن لباس های چرک در ماشین لباسشویی را نمی تواند بفهمد؟

با ده دست یک هندوانه برمی دارد؟

وقتی مادر می شوی، چاره ای جز این که درست در زمان آماده شدن غذای فرزندت، ظرف هایی که از کابینت بیرون ریخته را سر جایشان بگذاری، لباسش را عوض کنی، او را سرگرم کنی و به برنامه کارهای عصرت هم فکر کنی نداری و برای مادران، اینکه یک پدر نمی تواند همزمان چند مسئولیت را به عهده بگیرد و در عین نگهداری از کودک، خانه را هم مرتب نگه دارد، مایه تعجب و البته عصبانیت است. برای مادری که می خواهد کار بیرون و تحصیل را در کنار کار خانه و فرزند پروری داشته باشد، چندکاره بودن یک اجبار است؛ اجباری که پدرها نمی توانند یا نمی خواهند از آن پیروی نمایند.

چندکاره بودن در حالی برای یک مادر وظیفه محسوب می گردد که 40 درصد مادرهایی که در این آنالیز شرکت کردند، از اینکه همسرشان نمی تواند چند کار را در یک زمان انجام دهد و یا همزمان به چند موضوع فکر کند عصبانی بودند. این مادرها می گفتند محال است همسرشان بتواند از پس انجام همزمان دو کار و یا حتی برنامه ریزی برای انجام دو کار مختلف بربیاید. از نظر این خانم ها چندکاره نبودن آقایان، باعث شده که وظایف متعددی روی دوش مادرها سنگینی کند و آن ها را خسته و کلافه کند.

31 درصد مادرهای شرکت نماینده از اینکه همسرشان در کارهای خانه یاری نمی نماید آزرده بودند و بسیاری از مادران از اینکه علاوه بر وظایف خانه، کارهای بیرون مربوط به خانواده هم روی دوششان افتاده ابراز ناراحتی می کردند.

مظلوم مانده اید؟

برای اغلب تازه پدرها، حفظ زندگی اجتماعی اتفاقی طبیعی و برای تازه مادرها مهارتی سخت و همراه با عذاب وجدان فراوان است.

در این آنالیز هم 33 درصد مادران می گفتند حجم وظایفی که خودشان و همسرشان به عهده می گیرند برابر نیست و پدر خانواده زیر بار انجام دادن وظایف مشخصی مثل پوشاندن لباس کودک یا حمام کردنش نمی رود. نزدیک به یک نفر از هر سه مادر می گفتند بچه دار شدن زندگی آن ها را بیشتر از همسرشان تغییر داده است و 50 درصد مادران می گفتند شوهرشان زمان بیشتری را برای استراحت کردن دارد. لازم به یادآوری نیست که در اغلب موارد در حالی که مادر مجبور است ساعات خواب کودکش را هم در حال درست کردن غذای او و رسیدگی به کارهای عقب مانده بگذراند، مرد می تواند تمرینات ورزشی اش را انجام دهد یا سرش را با اینترنت بازی گرم کند. همین دلایل به ظاهر بی اهمیت کافی است تا رابطه زن و شوهرها را به ویژه بعد از بچه دار شدن شکرآب کند.

دوست ندارد چیز تازه ای یاد بگیرد؟

در حالی که بسیاری از مادرها خود را موظف به خواندن کتاب های فرزند پروری می نمایند، پدرها ترجیح می دهند مثل قبل روزنامه و مجله بخوانند. این شکایتی است که بسیاری از مادرها در این آنالیز، آن را به عنوان یکی از دلایل عصبانی بودنشان مطرح می کردند و از هر چهار مادر، یک نفر اعتقاد داشته که انرژی ذهنی بیشتری را برای فرزند پروری بهتر، به نسبت همسرش خرج می نمایند.

کمبود وقت در ماه ها و روزهای ابتدای تولد فرزند، یکی از دلایل اصلی دعواهای زن و شوهری و بروز خشم خانم هاست. این مشکل یک سوم مادرها را خسته و خشمگین می نماید و رابطه آن ها با همسرشان را خراب می نماید. بی توجهی مردها به چنین موضوعی می تواند تاثیری مخرب و کاملا جدی روی رابطه زن و شوهری شان بگذارد و زندگی در یک خانه را هر روز برای آنها سخت تر کند.

درد دلتان را بیرون نمی ریزید؟

خشمی که تمام این مسائل به ظاهر کوچک در مادر ایجاد می نماید، ممکن است تنها به غرولندهای گاه و بیگاه تبدیل نگردد. بعید نیست که یک مادر خشمگین، درست در زمانی که همسرش انتظار ندارد مثل بمب منفجر گردد و پدر خانواده را شگفت زده کند. برای چنین مادری اتفاق ساده ای مثل خاموش نکردن هواکش سرویس بهداشتی هم می تواند مثل یک ماشه عمل کند و انفجاری بزرگ اما غیرمنتظره را باعث گردد. گرچه بسیاری از زنان مسائل خود را با دوستان و آشنایانشان به اشتراک می گذارند، اما 60 درصد مادرها چیزی از این مسائل به اطرافیانشان نمی گویند.

ترس این مادرها از قضاوت شدن یا آشکار شدن ناتوانیشان باعث می گردد حرفی از این مسائل به زبان نیاورند و با همین سکوت، تحمل شرایط سخت و تازه را برای خود سختتر نمایند.

این اتفاق درحالی می افتد که سکوت مادرها باعث می گردد کمتر کسی از مسائلشان باخبر گردد و به یاریشان بیاید. با این وجود آنالیز ها نشان می دهد که مادرها بخاطر ترس از قضاوت شدن، ضعیف خطاب شدن و مادر ناتوان به نظر رسیدن، از مسائلشان حرفی نمی زنند.

درست، نادرست

درست است که شریک زندگی شما، شریک سختی های فرزند پروری هم هست؛ اما به خاطر بعضی اشتباهات نباید در ذهنتان از او پدری بی خیال و بی مسئولیت بسازید.

وحشت شما و همسرتان از همه تجربه های تازه، می تواند شما دو نفر را به جان هم بندازد. برای پدر و مادرهای همواره نگران، ترس از استفراغ کودک و یا چند عطسه پشت هم می تواند بهانه ای برای آشفتگی و دعوای تازه باشد.

برای اینکه عشقتان به فرزندتان بلای جای زندگی مشترکتان نگردد، به جای انتقاد مداوم از همسرتان و ذره بین گذاشتن روی اشتباهاتش، روی ویژگی های مثبت و مهارت هایش تکیه کنید. اگر او از پس حمام کردن کودک برنمی آید، به جای سپردن این مسئولیت به او و غرولند کردن در جریان این کار، غذا دادن به کودک را به عهده اش بسپارید و برای تقسیم وظایف، مهارت های یکدیگر را در نظر بگیرید.

تصور نکنید شما بهتر از هر کسی از پس نیازهای کودکتان برمی آیید. حتی اگر شما خیلی از کارها را درست انجام دهید، معنایش این نیست که به تنهایی باید همه مسئولیت ها را بر عهده بگیرید و همسرتان را از لذت پدری کردن محروم کنید.

برای اینکه مادر و پدر شدن شما را به جان هم نیندازد، قبل از تولد فرزندتان در چند کارگاه فرزند پروری شرکت کنید. همراهی شما و همسرتان در این موقعیت ها و مطلع شدنتان از ریزه کاری های فرزند پروری می تواند تحمل مسائل ماه های بعد را برایتان آسان تر کند. اگر با حوزه ای که به آن قرار است وارد شوید بیگانه نباشید و از قبل خودتان را آماده نموده باشید، خیلی چیزها آسان تر می گردد.