پدر ها هم احتیاج به توجه و محبت دارند - درگ فایل

این ها عبارت های غریبی هستند که کاش غریب نبودند! توئیت یک کاربر که بدون بهانه و برای احوال پرسی به پدرش زنگ زده، در شبکه های اجتماعی پربازدید شده است. او نوشته: مامان هر روز به من زنگ می زنه، ولی با بابا کمتر حرف می زنم. خیلی دلتنگش شدم. صبح وایستادم تا بیدار بشه و بهش زنگ زدم. تو چند دقیقه ای که باهاش حرف زدم، 3 بار بهم گفت دستت درد نکنه زنگ زدی. می خواستم از غصه دق کنم. مگه چه کار کردم که مستحق این همه تشکره پدرجان؟ اولا، چرا احساس می کنیم که پدر ها احتیاج به توجه و محبت ندارند؟ ثانیا، نوع احتیاج پدر ها به محبت چه مدلی است و از همه مهم تر، وظیفه بچه ها در این زمینه چیست که از این غربت تلخ پدر ها کم نمایند؟

ابراز علاقه به پدر مانع حفظ اقتدار او؟

در فرهنگ های مختلف تعاریف متفاوتی از شیوه های ابراز ارادت به پدران شکل گرفته است. در فرهنگ ایران زمین چند مولفه خاص این مرز و بوم معمولا در این زمینه جاری است: احترام، متابعت، حفظ اقتدار وابراز ارادت آن هم به شیوه مردانه. شاید علت این که پدران گاه از محبت بچه ها خود به خصوص پسران محروم هستند، به خاطر همین مولفه هاست که به نوعی مانعی برای ابراز محبت صمیمانه به پدران است. مسئله این جاست که چطور با رعایت به خصوص سه مولفه اول به پدران مان، ابراز محبت هم داشته باشیم، چراکه معمولا محبت با رفتار های کلامی صمیمانه و خودمانی همراه است و فرزند را دچار این گمان می نماید که نکند حفظ احترام و اقتدار پدر را رعایت نکرده است. معمولا بچه ها با مادر خود صمیمی ترند و دغدغه این گونه مسائل را ندارند.

ضرورت رفتار صمیمانه پدر با بچه ها

نقش اصلی را در این تسهیل نمایندگی، خود پدر بازی می نماید که با رفتار های صمیمانه خود به بچه ها به زبان بی زبانی می گوید که چگونه با وی رابطه صمیمانه ای داشته باشند. برای مثال پدری که اصلا با بچه ها خود شیرین زبانی و شوخ طبعی نمی نماید، به نوعی دارد به آن ها می گوید که شما هم اجازه چنین کاری را ندارید یا اگر با شوخ طبعی و رفتار صمیمانه فرزند نوجوانش سرد برخورد کند یا واکنشی نشان ندهد، بی شک مسبب کاهش این گونه رفتار ها خواهد شد و آرام آرام رابطه پدر و فرزند رو به خاموشی می گذارد. پس نقش اصلی را خود پدر ایفا می نماید و ایشان باید با ایجاد فضای گرم و صمیمانه فرصت ابراز محبت را برای بچه ها و دیگر اعضای خانواده و خویشان فراهم کند؛ برای مثال بچه ها، نوه ها، داماد ها و عروس خانم ها. پدر گرفته، خسته و کم حرف و گاه عبوس با زبان بدن عزیزانش را از خود دور می نماید، بنابراین پدران گرامی باید هوشیارانه به زبان بدن خود مطلع باشند که دختر و پسر و اقوام و خویشان آن ها محبت و عشق شان را معمولا بر گشاده رویی نثار می نمایند و نه تلخ رویی.

و، اما وظیفه بچه ها و همسر و دیگر عزیزان

به واسطه نقش جدی پدر در تامین معاش و مسئولیت های گوناگون و گاه پر فشار هر روزه به خصوص در این روز های سخت با گرانی های کمرشکن، نمی توان از همه پدران انتظار گشاده رویی همیشگی داشت و این وظیفه اطرافیان است که به شیوه های مختلف به پدر خود احترام بگذارند و با گفتار و کردار خود عشق و محبت شان را بی دریغ نثار وی نمایند.

این کار را معمولا دختران راحت تر انجام می دهند، ولی پسران قدری در آن مهارت کمتری دارند که آن هم به سبب خصوصیات مردانه است، در مقابل روحیات مادرانه در دختران. بسته به سن پدر و اندازه سلامت جسمی و روحی وی کار های بسیاری می توانید انجام دهید تا باعث شادی وی شوید. معمولا پدران از موفقیت بچه ها خود بسیار شاد می شوند و آن را نشانه احترام و قدردانی و محبت آن ها می دانند، بنابراین کوشش کنید موفقیت های تان را برای آن ها بازگو کنید و از سویی با یادآوری صبر و تحمل شان، قدردانی خود را با در آغوش گرفتن شان یا دست بوسی ابراز کنید.

اگر یک نوجوان خجالتی هستید...

اگر نوجوان خجالتی هستید که حتی نمی توانید رو در روی پدر نسبتا عبوس خود ابراز محبت کنید، با کار های کوچک و ساده مانند بردن یک لیوان شربت برای او، تمیز کردن و مرتب کردن خودرویش، اتو کردن لباس هایش یا حتی درست کردن غذایی تازه که یاد گرفته اید و به طور اختصاصی برای پدرتان می پزید، خریدن کلاه آفتابی برای روز های گرم، مهمان کردن بابا به یک فنجان چای خوش رنگ و یک آهنگ مورد علاقه در دوره جوانی اش و... طعم شیرین محبت و زندگی را که ممکن است در شلوغی زندگی شهر های بزرگ و پیچیده فراموش شده باشد، به او بچشانید. اگر پدران این روز ها به علت دغدغه زیاد معاش دچار خود فراموشی شده اند، شما کوشش کنید با آن چه توصیه شد، آن ها را به یاد آورید قبل از آن که دیر گردد.

منبع: ایندیپندنت