انتقال فرهنگ روستای ابیانه به خانه های تهرانی

به گزارش درگ فایل، خانه های خشتی روستای ابیانه کم نیست،کوچک و بزرگ در پایین یا بالای ده سالم و یا تخریب شده و در حال تخریب برای مردم باقی مانده است.

انتقال فرهنگ روستای ابیانه به خانه های تهرانی

جهت دریافت خدمات پتینه نقاشی ساختمان با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.

از خانه های روستای ابیانه تا خانه های تهرانی

بعضی از اهالی ابیانه که به تهران کوچ نموده اند هنوز درصدد هستند تا بخشی از فرهنگ و تاریخ روستا و مردم خود را به خانه های خود در تهران منتقل نمایند خانه آن ها رنگ و بویی از روستای ابیانه دارد. روستای سرخ عنوانی است که برای ابیانه انتخاب شده است ابیانه ای که یک ساعتی با شهر تاریخی کاشان فاصله دارد و به واسطه خانه های خشتی ساخته شده با گل رس و پوشش خاص و بومی زنانش مشهور است. خانه های خشتی روستای ابیانه کم نیست. کوچک و بزرگ در پایین یا بالای ده سالم و یا تخریب شده و در حال تخریب برای مردم باقی مانده است و کمتر کسی به فریادشان می رسد.

بیشتر اوقات مردم در روستا نمی مانند چند سالی است که مردم از روستا به شهر کوچ نموده اند و فقط گاهی که مراسمی در روستا باشد به خانه هایشان برمی گردند اما هنوز بعضی از اهالی روستا هستند که دل از محل زندگی خود نکنده و حاضر نشده اند با فرزندان خود از روستا خارج شوند هنوز هم می توان از میان همه درهای قفل زده ابیانه در زمانی که گردشگران کمتری به آنجا می فرایند اهالی قدیمی و سالخورده روستا را دید که جلوی در خانه هایشان نشسته اند و یا با همان پوشش همیشگی خود چارقد با گل های سرخ پوشیده و دامن چین دار در کوچه ها قدم می زنند آنها می دانند که بهار، گردشگران را به روستا می آورد و دیگر کمتر با آرامی در کوچه می نشینند.

خانه ها و مردم روستای زیبای ابیانه

خانه های روستای ابیانه:

بعضی از انها هنوز فصل سفر نشده خانه های خود را یا تعمیر می نمایند و یا تخریب تا دوباره آن را از نو بسازند. آنها خانه خود را تخریب می نمایند چون می توانند از شر یک خانه درحال تخریب راحت شوند دلیل دیگرشان این است که هزینه مرمت و نگهداری بیش از بازسازی است با این وجود برای توجیه کار خود سعی می نمایند که پوشش بیرونی و نمای بیرونی خانه را با گل سرخ آذین نمایند تا در کنار خانه های دیگر این تفاوت خیلی به چشم نیاید. در میان همه این اهالی اما ساکنانی هم هستند که در زمین خالی خود خانه ای ساخته اند که هم رنگ و بوی سنتی خود را داشته باشد و هم سبک خانه های ابیانه را حفظ نموده کند.

خانه ها و مردم روستای زیبای ابیانه

یکی از این خانه ها متعلق به حاج ماشاالله بیگی ابیانه ای است او به یاری محسن کرمانی دامادش، خانه ای در روستا را به همان سبک سنتی ساخته اما از آن المان هایی برای رفاه ساکنان نیز استفاده نموده است شیشه های رنگی پنجره های چوبی همه از بهترین نوع آن در این خانه استفاده شده است و نمای بیرون آن نیز به رنگ خانه های ابیانه ای است تا حدی که بعضی تصور می نمایند این خانه برای بوم گردی آماده شده و دلشان می خواهد وارد آن شوند و در آن اقامت نمایند.

خانه ها و مردم روستای زیبای ابیانه

حاج ماشاالله بیگی می گوید:در این خانه از چوب های روس استفاده نموده ایم چرا که مقاومت بیشتری داد و چون خانه و روستا مرطوب نیست می توان از چوب زیادی در تزئین آن استفاده کرد. اما هزینه آن هم کم نبود. او و دامادش این خانه را برای اوقاتی تجهیز نموده که از تهران به روستا می آیند و می خواهند چند صباحی اینجا بمانند به خصوص در زمان ایام محرم که نذری می دهند.

کرمانی داماد بیگی در این کار او را همراهی می نماید او نه در دانشگاه معماری خوانده و نه از ایده افراد فعال در حوزه خانه های قدیمی و معماری استفاده نموده او و همسرش به خانه های قدیمی و سبک زندگی مردم ابیانه همچنان علاقه مند هستند به همین دلیل خانه آنها در حوالی خیابان پیروزی تهران از وجود وسایل زندگی مردم ابیانه چیزی کم ندارد.

خانه ها و مردم روستای زیبای ابیانه

بیگی و دامادش از همان خانه های قدیمی خود در روستا وسایلی به این خانه در تهران آورده تا آن را شبیه به یک موزه از سبک زندگی مردم ابیانه نمایند. دیگ و سفال قدیمی، سینی های مسی قلمکاری شده، ظروف و حتی عروسک هایی که نوع پوشش زنها و مردان ابیانه را نشان می دهد در این خانه موجود است. خانه ای که زمانی بخشی از خانه کمال الملک در نزدیکی میدان شهدای تهران بوده است.

شاید کمتر کسی متوجه گردد پشت دیوارهای بلند این خانه و در میان آپارتمانهای ساخته شده آن اطراف چنین خانه ای به سبک سنتی ساخته شده است و اهالی آن حتی در نوع انتخاب رنگ دیوار سلیقه به خرج داده اند اما در کنار همین خانه، ساختمانی قرمز رنگ با چند واحد اپارتمان هم به چشم می خورد که مالک آن نیز یکی از اهالی ابیانه است که به تبعیت از خانه های سرخ روستای ابیانه این ساختمان را به رنگ قرمز تیره درآورده است شاید نشانی از روستا در کوچه های تهران باشد.

منبع: نمناک
انتشار: 17 فروردین 1399 بروزرسانی: 5 مهر 1399 گردآورنده: dragfile.ir شناسه مطلب: 197

به "انتقال فرهنگ روستای ابیانه به خانه های تهرانی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "انتقال فرهنگ روستای ابیانه به خانه های تهرانی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید