مؤثرترین و برترین دارو ها برای بی خوابی ، بر اساس تحقیق نو آکسفورد - درگ فایل

یافته ها نشان می دهد که بسیاری از دارو های رایج بی خوابی فاقد ایمنی طولانی مدت هستند و شواهدی بالینی کمی کارایی درمان های رایج مانند ملاتونین را تایید می نمایند و مقدار اثربخشی آن را اندک ارزیابی می نمایند.

آندریا سیپریانی، سرپرست این تحقیق، شرح داده: ما تمام اطلاعات منتشر شده و منتشر نشده - در مجلات و ثبت آنلاین - را برای دستیابی به شفاف ترین و جامع ترین تصویر از همه داده های موجود آنالیز کردیم. بدیهی است که احتیاج به درمان بی خوابی تا حد امکان مؤثر بسیار مهم است، زیرا بی خوابی می تواند اثرات مخربی بر سلامت بیمار، زندگی خانوادگی آن ها و سیستم سلامت داشته باشد.

این مطالعه شامل داده های 154 کارآزمایی تصادفی سازی شده و کنترل شده دوسوکور double-blind بود که بیش از 44000 نفر را در بر می گرفت.

30 درمان دارویی مختلف برای بی خوابی از نظر اثربخشی و عوارض جانبی در استفاده حاد و طولانی مدت، مورد آنالیز نهاده شد.

مؤثرترین داروهای بی خوابی کدام داروها هستند؟

یافته های نهایی به دو داروی خاص اشاره نمود که مؤثرترین پروفایل های درمانی را نشان می دهند: لمبورکسانت lemborexant و اسزوپیکلون eszopiclone.

درمان های رایج تر بی خوابی مانند بنزودیازپین ها (دیازپام ، آلپرازولام) و زولپیدم در کوتاه مدت مفید بودند، اما شواهدی برای اثربخشی یا ایمنی طولانی مدت نداشتند.

با در نظر گرفتن تمام نتایج در مقاطع زمانی مختلف (یعنی درمان حاد و طولانی مدت)، لمبورکسانت و اسزوپیکلون برترین معینات را از نظر اثربخشی، پذیرش و تحمل داشتند. با این حال، اسزوپیکلون ممکن است عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد کند و اطلاعات ایمنی در خصوص لمبورکسانت قطعی نبود.

جالب اینجاست که هم لمبورکسانت و هم اسزوپیکلون هنوز در اتحادیه اروپا تأیید نشده اند.

لمبورکسانت Lemborexant نوع تازهی از داروی بی خوابی است که تنها برای استفاده در ایالات متحده در سال 2019 تأیید شده است. فیلیپ کوون، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت مکانیسم اثر مورد استفاده به وسیله لمبورکسانت ممکن است در آینده برای دارو های بهتر بی خوابی بهبود یابد.

کوئن شرح داد: بعلاوه باید توجه داشت که داروی لمبورکسانت به وسیله جهت متفاوتی در مغز (سیستم انتقال دهنده عصبی اورکسین orexin )، با یک مکانیسم اثر نسبتاً تازه عمل می نماید. هدف گیری انتخابی بیشتر این جهت و گیرنده های اورکسین می تواند منجر به درمان های دارویی بهتر برای بی خوابی گردد.

این مطالعه بعلاوه نشان داد که درمان محبوب بی خوابی ملاتونین اثربخشی ضعیف کمی به خصوص در استفاده طولانی مدت دارد.

فقدان داده های بلندمدت در خصوص دارو های بی خوابی به طور کلی در این مطالعه برجسته شد و معین شد که تحقیق های بیشتری در خصوص آن باید صورت بگیرد.

روشن می نماید که این مطالعه فقط بر مداخلات دارویی برای بی خوابی متمرکز شده است. مداخلات رفتاری و سبک زندگی در آنالیز مقایسه ای لحاظ نشده بود، بنابراین این روش های جایگزین همواره باید قبل یا در کنار هر درمان دارویی در نظر گرفته شوند.

ضمناً نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید و سیپریانی هم روی آن تاکید نموده این است که توصیه نمی گردد که دارو ها باید همواره به عنوان اولین خط درمان ببی خوابی مورد استفاده قرار گیرند، حداقل به این علت که بعضی از آن ها می توانند عوارض جانبی جدی داشته باشند.

با این حال، تحقیقات ما نشان می دهد که بعضی از این دارو ها نیز می توانند مؤثر باشند و در صورت لزوم باید به صورت بالینی استفاده شوند. برای مثال، در مواردی که درمان هایی مانند بهبود بهداشت خواب و درمان شناختی رفتاری مؤثر نبوده اند، یا جایی که خود بیمار می خواهد مصرف دارو را به عنوان بخشی از درمان خود در نظر بگیرد.

منبع: Lancet